Słowo „łupież” kojarzy się nam z dolegliwościami ze strony skóry głowy. Łupież pstry nie ogranicza się jednak tylko do tych miejsc na ciele człowieka. Może on wystąpić także na skórze klatki piersiowej oraz na twarzy. Jest to zakażenie grzybicze wywołane przez drożdżaki z gatunku Pityrosporum, które odżywiają się łojem i potem. Nazwa tej dolegliwości wynika z pstrego koloru plam, gdyż w takiej postaci przejawia się ta uciążliwa choroba. Stosunkowo często występuje ona w okresie dojrzewania, gdy zmiany hormonalne powodują zwiększone wydzielanie łoju. Jeśli chodzi o możliwość zarażenia należy podkreślić, że łupież pstry nie wykazuje tak silnego stopnia zaraźliwości jak np. grzybica stóp. Nie oznacza to jednak, że nie powinniśmy zachowywać ostrożności. Największe prawdopodobieństwo zakażenia występuje w solariach oraz gabinetach masażu. Decydując się na korzystanie tego rodzaju usług powinniśmy wybierać te, co do których poziom higieny jest na odpowiednim poziomie i nie wzbudza żadnych podejrzeń.

Łupież pstry – przyczyny

Znane powiedzenie mówi, że nic nie dzieje się przez przyczyny, także przypadku łupieżu pstrego istnieją pewne przesłanki, które znacznie podnoszą poziom prawdopodobieństwa zapadnięcia na tę dolegliwość. Przyczyną są drożdżaki, które każdy z nas ma w swojej skórze, często nie będąc tego nawet świadomym. Problem zaczyna się wówczas, gdy zaczynają się one namnażać w sposób niekontrolowany. W efekcie następuje uaktywnienie się choroby, jaką jest pstry łupież. Wśród przyczyn rozwoju choroby należy wymienić przede wszystkim:

  • osłabienie odporności skóry – gdy jest bardziej delikatna i nie posiada w pełni rozwiniętych mechanizmów obronnych;
  • zaburzenia hormonalne – zarówno te o podłożu naturalnym (np. ciąża), jak i te spowodowane przez przyjmowanie niektórych rodzajów leków;
  • wzmożona produkcja łoju – np. wskutek nadaktywności gruczołów łojowych w okresie dojrzewania;
  • ciepła i wilgotna pogoda – powodująca nadmierne pocenie się.

Łupież pstry głowy lub innej części ciała może pojawiać się również częściej u osób otyłych, noszących nieprzewiewną odzież lub przebywających w klimacie tropikalnym, dla którego charakterystyczna jest wysoka temperatura oraz duża wilgotność powietrza.

Objawy łupieżu pstrego

Choroba to jest dosyć podstępna, gdyż niekiedy możemy mieć problemy z jej rozpoznaniem. Bardzo często pierwsze objawy łupieżu pstrego nie wzbudzają naszych podejrzeń, ponieważ uwidaczniają się jako niewielkie jasnoróżowe lub beżowe plamki na skórze, które wyglądem przypominają pospolite uczulenie lub wysypkę. Możemy pomylić je także ze zwykłymi przebarwieniami. Wątpliwości jednak znikają w miarę rozwoju choroby. Plamki na skórze zaczynają się ze sobą zlewać, tworząc charakterystyczne płaty o nieregularnych kształtach. Skóra jest wtedy w tych miejscach przesuszona, może wystąpić świąd i łuszczenie. Największa ilość plamek najczęściej pojawia się na: karku i tułowiu. Łupież pstry na głowie, rękach czy nogach to także dość częste zjawisko. Najbardziej uciążliwy, z wiadomych przyczyn, wydaje się jednak łupież pstry na twarzy. Plany na skórze twarzy znacznie pogarszają estetykę i zwiększają znacznie dyskomfort chorego.

Masz objawy łupieżu pstrego? Poznaj ofertę szamponów na łupież pstry: https://verdelab.pl/kategoria-produktu/problemy-skorne/lupiez-pstry/szampony-na-lupiez-pstry/

Leczenie i profilaktyka łupieżu pstrego

lupiez pstry

Ważne jest, aby działać jak najszybciej. Szybka reakcja zapobiegnie dalszemu namnażaniu się drożdżaków i hamuje postęp choroby. Stąd ważne jest kontrolowanie stanu swojej skóry. W przypadku, gdy zauważymy podejrzane plamki, nie zwlekajmy i udajmy się do gabinetu dermatologa. Nawet jeśli objawy okażą się zwykłą wysypką, lepiej dmuchać na zimne. W większości przypadków pobiera się wycinek tkanki w celu badania mikroskopowego. Kiedy postawioną przez lekarza diagnozą okaże się jednak łupież pstry, należy jak najszybciej rozpocząć leczenie. Terapia będzie polegać przede wszystkim na stosowaniu środka przeciwgrzybiczego z imidazolem, ketokonazolem lub klotrimazolem, które niszczą drożdżaki. Środki te najczęściej mają postać maści i kremów do stosowania miejscowego. Należy nanieść je na powstałe plamy i tak pozostawić. Ważne jest, aby czynić to regularnie z systematyczną częstotliwością – dermatolodzy zalecają smarowanie zmian skórnych rano i wieczorem. Środki te należy stosować aż do uzyskania pożądanego skutku, czyli do zaniku plam. Następuje to zwykle w ciągu od 2 do 4 tygodni. Może mieć miejsce sytuacja, kiedy stosowane leczenie nie zadziała i oczekiwany zanik choroby nie nastąpi. Wówczas zachodzi potrzeba wdrożenia leczenia ogólnoustrojowego, które będzie opierać się na zastosowaniu środków doustnych. Warto stosować również dobrą maść na łupież pstry. Najlepszym rozwiązaniem jest walka z chorobą od wewnątrz i od zewnątrz. Oznacza to, że sama farmakologia, zarówno ta doustna, jak i do stosowania miejscowego na skórze, to nie wszystko. Istotna jest także zmiana trybu życia, czyli przede wszystkim eliminacja czynników zewnętrznych, w których łupież pstry czuje się najlepiej. Będzie to noszenie przewiewnych ubrań oraz częste zmienianie bielizny oraz odpowiednia pielęgnacja skóry. Ważna może okazać się również modyfikacja diety, gdyż zdarzają się przypadki, gdy niewłaściwe odżywianie jest przyczyną tłustej cery, a to z kolei sprzyja zachorowaniem na łupież pstry.

Podsumowanie

Warto także pamiętać, że łupież pstry jest chorobą, która ma tendencję do nawracania. W takim przypadku należy położyć nacisk na odpowiednią profilaktykę. Przejawiać się ona powinna w konkretnych zachowaniach. Podstawą jest oczywiście dbałość o ogólną czystość, czyli higienę włosów i ciała. Warto też postawić na specjalne szampony zawierające składniki przeciwgrzybicze, np. selen. Ponadto należy pamiętać o odpowiedniej diecie, która będzie zawierać duże ilości witaminy D, cynku, żelaza. Redukcji zaś powinna ulec ilość tłuszczy w naszej diecie. Również podczas wyjść do takich miejsc jak salony fryzjerskie, baseny czy solaria, powinniśmy zachować ostrożność. Zwracajmy uwagę na czystość, jaka tam panuje, sami także pamiętajmy o higienie osobistej i używajmy zmiennego obuwia. Bezpośrednio po chorobie pamiętajmy także o dezynfekcji odzieży, ręczników oraz pościeli, z którymi chory miał kontakt.

Dodaj komentarz